Mahalle bakkallarımız

Merhaba sevgili okurlarım kısa bir ayrılıktan sonra tekrar sizinle birlikte olmanın gururunu yaşıyorum. Bu hafta ne yazayım diye düşünürken aklıma Urfa’mızın mahalle arası bakkalları geldi. Aslında Urfa ile ilgili yazacak o kadar çok konu var ki. İnşallah fırsat oldukça kalemimiz döndükçe size yazmaya çalışacağım.

Bakkal amcalar ya da abiler mahallemizin sadece bakkalı değil aynı zamanda mahallenin muhtarıdır, herkesi tanır hepsiyle muhabbeti vardır. Gecenin bir yarısı evinden çıkıp çay içtiğin dostundur, Evinde ansızın biten çayındır, şekerindir. Cebinde paran olmadığında borç isteyebildiğin arkadaşındır. gazoz kasalarını ters çevirip oturup açık siğara alabildiğin gençligindir.

Kiminin amcasıdır, kiminin abisidir, kiminin dostu, kiminin sırdaşıdır. Elini rahatlıkla ayçekirdegine daldırdığın mekandır.

Aynı zamanda mahallenin dedikodu kazandır da. Mahallede olup biten her şeyden haberdardır bakkal amca. Bir yabancı girse mahalleye fark eder hemen. Mahallede biri bir kız isterse ondan sorarlar mesela çünkü o herkesi tanır, bilir.

Oysa günümüzde ne yazık ki bunların hiç bir değeri kalmadı. Bakkal amcalarımız öldü. Adres soracak dükkanlarımız yok artık. Plastik çizgili top satan amcalarımız yok artık. Binbir çeşit renkleriyle çocukluğumuzun gözünü kamaştıran mahalle bakkalarımızı maalesef kaybettik.

Benim mahallemde (şıhmaksutta) Emin Abe vardı bakkal yazın akşamları 10 gibi yanına gider yağ kutularının birine oturur siğaramı yakardım o da Bi çay doldurur muhabbet ederdik. Sonra da sabah harçlığımı alır, borca tabi ayrılırdım yanından.Kalın sağlıcakla.